Foto: Natasja Vos Fotografie
WK staat in teken van Paralympische Spelen
Chris Vos staat komende zaterdag (4-2-2017) als titelverdediger aan de start op het WK para-snowboarden in het Canadese Big White. De achttienjarige atleet uit Noordbeemster neemt zaterdag deel aan de boardercross en drie dagen later staat de banked slalom op het programma. ,,Het belangrijkste doel op het WK is om mezelf op beide disciplines te kwalificeren voor de Paralympische Spelen van volgend jaar in Pyeong Chang.”
2 jaar geleden sjeesde hij op beide onderdelen net als Bibian Mentel naar de wereldtitel. In het Spaanse La Molina werd een uitstekend seizoen met goud beloond. ,,Het was mijn eerste seizoen in een nieuwe klasse. Voorheen was er één groot deelnemersveld, zaten de bovenbeenamputees en de snowboarders met een amputatie onder de knie bij elkaar. Ik kwam goed mee met top tien, maar het podium was voor mij niet realistisch, vanwege mijn beperking. Andere jongens konden gewoon meer snelheid maken. Ik heb steeds gedacht: als dat zou worden opgedeeld in twee klassen, wat zou er dan gebeuren? Er ontstond vervolgens een top vijf, met drie Amerikanen en een Oostenrijkse atleet, die steeds voor close races zorgden. En in Spanje won ik.”
,,Ik zit er nu qua medaillekansen ook goed bij, hoewel we in de aanloop vanwege de weercondities nog maar weinig wedstrijden hebben kunnen racen. Fysiek ben ik sterker geworden. Na het WK begonnen we op Papendal met de training van onze eigen strength en conditioningcoach van het NSkiV, Rob Walsh. Hij pusht je als het ware zoveel verder. Het is afgestemd op het individu, maar ook op de course en op je beperking. Het is heavy, maar het werkt.”
Vos maakt sinds kort ook gebruik van een personal coach. ,,We werken samen aan het omgaan met stress en hoe ik er voor kan zorgen dat ik in mijn kracht blijf. Ik wil bijvoorbeeld iedereen altijd pleasen en overal ’ja’ op zeggen, dat gaat soms ten koste van jezelf.”
De voorbereiding op het WK liep niet helemaal soepel. ,,Door het vele trainen van mijn been, kreeg ik wat wondjes op de plek waar de orthese zit. Daardoor moest ik soms een trainingsdag missen of lukte het nog net om de week vol te maken. Ik heb geen gevoel in dat been, dus tijdens een hele dag snowboarden voel ik niet dat er iets aan het ontsteken is. Ik heb bovendien geen bil, alleen huid en die is enkele keren open gegaan. Normaal gesproken geen big deal, maar bij mijn deelname aan de Dew Tour - vergelijkbaar met de X Games - was ik langer onderweg en werd het een diepere wond dan normaal. Dan zit het bij het botvlies en het duurde ook langer voordat het dichtgroeide. Door een kleinigheidje, misschien te warm gedoucht of een weke huid door de sneeuw, even stoten of te hard afdrogen, kan ik al een lullig schaafwondje oplopen. Vervolgens wordt die wond eerst groter en dan pas gaat het genezen. Ik ben er wel heel alert op, het kost namelijk elke keer veel energie om te herstellen.”
,,Maar ik ben helemaal klaar voor het WK. Moet niet teveel risico’s gaan nemen en geen gekke dingen doen - wat ik wel graag zou willen doen - maar als het dan mis gaat, dan lig je er maanden uit en dat wil je voorkomen in een pre-paralympisch jaar. De course is een stuk langer dan reguliere courses. De start is heel vlak en dan komt er een grote pitch met hele lange bochten, waarin je heel veel snelheid kan maken. Daar zit alles in, da’s best cool.”
Foto: Natasja Vos Fotografie
