Zo’n vijftig dagen voor de start van de Paralympische Spelen in Pyeongchang heeft Chris Vos zich herpakt. Tijdens de voor “HEM” tegenvallende races in het Finse Püha en Amerikaanse Colorado eind 2017, werd hij mentaal getest. ,,En als het mentaal niet goed zit, dan heeft niks zin. Met name in Amerika zat het niet goed tussen de oren. Daarmee ben ik in de tijd daarna aan de slag gegaan. Ik ga en sta er nu heel anders in”, aldus de negentienjarige Noord-Beemsterling.
‘Pyeongchang’ gaat steeds meer leven. Bij de sporters deed het dat al, maar het publiek wordt ook langzaam maar zeker opgewarmd. Na de presentatie van TeamNL en de officiële overdracht bij NOC*NSF begin januari, trokken de snowboarders al snel de sneeuw weer in, voor een trainingskamp naar Flachau Oostenrijk. Ondertussen laat de NOS en SBS6 de sportliefhebber kennismaken met de vaderlandse sporters die straks naar de Spelen afreizen. En gaan de cameramannen mee de piste af. Wat dat betreft komt er nog een gaaf filmpje van TeamNL, gemaakt door Ampersand Media/Helden Media, en ook een vette reclamecommercial van Toyota “Start your Impossible” zegt Chris.
Vandaag wordt de training ‘binnen’ op Papendal hervat. De komende twee weken wordt de intensiteit opgevoerd, zodat we daarna kunnen knallen op de World Cup in het Canadese Big White.” Toch verschijnt er dan een andere Chris Vos aan de start als tijdens de laatste officiële races. Die was vooral gefocust op het goud en dat er daarom niks mis mocht gaan. Die mindset is veranderd.
Het leuke is dat het lichaam doet wat je gedachte steeds zegt. Als je boven aan de berg staat en zegt: ‘ik mag niet vallen, ik mag niet vallen’, dan doet het lichaam waar je hoofd steeds mee bezig is. Dus viel ik. Daarover heb ik gesprekken gevoerd met de coaches en met mijn mental coach. Ik heb na die laatste wedstrijden een vakantie gehad met de familie in de sneeuw in Oostenrijk en wat ik daar deed, dat moet ik straks ook gaan doen: gewoon lekker snowboarden en lol hebben.”
Daarbij een gezonde wedstrijdspanning opbouwen, niet langer mezelf zorgen maken over een podiumplaats en de kleur van de medaille. Meer dan mijn best kan ik niet doen. Bij het proberen neer te zetten van mijn beste prestatie op het juiste moment, hoort ook het goed omgaan met de druk. Ik ken mezelf ondertussen zo goed, dat ik herken hoe ik me voel en daarbij weet dat ik, als het moet, aan de slag kan gaan met bepaalde oefeningen en praktische tips. Dat gaat mij straks heel erg helpen.”
In Flachau hebben we met het team een paar goede sneeuwdagen en een paar dagen ‘poederrijden’ gehad. Daar doe je het voor, want die zijn er niet zoveel meer. In de eerste vier dagen hebben we serieuze coursetraining gedaan en schansen gesprongen, daarna kwam het met bakken sneeuw naar beneden en moet je de training aanpassen. Drie dagen lang ‘poederrijden', dat is chill en voor mij juist een mooie afsluiting van zo’n trainingskamp.”
Ik voel me weer helemaal top, weet dat we een mooie tijd tegemoet gaan en daar heb ik zin in. Laat maar komen!”