Het is alweer 2,5 maand geleden dat ik bezig was met de deelname op de Paralympische Spelen in Sochi 2014. Ik heb er vanaf mijn dertiende levensjaar hard voor getraind. Vier jaar lang stond alles in het teken om mij te plaatsen voor dit evenement. Op 14 maart 2014 was het zover en maakte ik mijn debuut op de Boardercross. De week erna was hectisch en toen was er.............niets meer. Niets om naar uit te kijken. Niets om voor te trainen. Niets om voor te gaan. Heb gewoon 2 maanden niets gedaan. Geen puf, geen zin. Een rust pauze is opzich natuurlijk heerlijk, maar ik mis gewoon mijn uitdaging. Daar kwam 14 maart 2014 dus eigenlijk een einde aan. Zo vreemd. Ik vind dat zo lastig en ik kan zeggen, het zwarte gat bestaat!
Ik moest me de afgelopen tijd op 3 schoolexamens concentreren. Nadat ik dat heb gedaan stelde mijn broer Lorenzo voor om even af te reizen naar Hintertoux Oostenrijk. Heerlijk, verstand op nul, en een paar dagen poeder rammen en kickers springen. Ik heb ervan genoten en hierdoor ben ik weer begonnen met de eerste fysieke trainingen. Ik kruip uit het zwarte gat alhoewel ik nog geen nieuwe uitdaging heb.
Het is ook in zijn geheel niet duidelijk hoe de komende jaren worden ingericht. De afgelopen jaren zijn geheel door mijn ouders ingericht. Van Sportarts, Fysiotherapeut, Personal Trainer, Mentale Coach, Orthese bouwer tot Snowboard trainer, maken van trainings schema's en het werven van sponsoren want financieel hebben we grotendeels zelf bekostigd. Ze brachten mij overal heen en begeleide mij waar nodig. Een TOP Team. Ook de Mentelity Foundation van Edwin Spee en Bibian Mentel hebben altijd klaar gestaan en mij geholpen om ons gezamelijken doel te bereiken, de Paralympics van 2014. Hoe de weg naar 2018 gaat is mij nog niet duidelijk. "Andere" mensen gaan zich ermee bemoeien. Gelukkig heb ik mijn eigen vertrouwde begeleidingsteam om mij heen en dat heeft me veel gebracht. Daar ben ik na de Paralympics ook op terug gevallen. Zij stonden net als de jaren hiervoor, voor mij klaar.
Afgelopen weekend mocht ik bij de opname zijn van het TV progamma Recht uit het Hart. Bibian Mentel deed haar verhaal tegenover een groep mensen. Met kippevel heb ik naar haar geluisterd en gekeken. Haar verhaal heb ik vaak genoeg gehoord maar het blijft inspirerend. Ik leer hier zo veel van als mens. Dank je wel Bibian voor de inspiratie.
Kortom, ben je 16 jaar oud en val je in het ZWARTE GAT.......Komt goed.
