Ik zat nog volop in mijn wedstrijdseizoen en van de één op de andere dag was het klaar, einde seizoen.
We zaten met het team in Noorwegen en we werden er zonder pardon uitgezet. Het voelde raar, vreemd ik heb dat nog nooit meegemaakt. Achteraf gezien was het aan reizen naar Noorwegen anders. De Italiaanse atleten werden nadat ze 3 dagen in de auto hadden gereisd (kwamen al het vliegtuig niet in) zonder pardon direct teruggestuurd. Velen andere sporters kwamen niet en zo zat ik met een klein groepje op een berg in Noorwegen.
De eerste race ging door maar er waren nagenoeg geen tegenstanders. Aan het einde van de dag werd de Lock down aangekondigd. De atleten uit USA pakten gelijk het eerste vliegtuig en waren 36 uur onderweg naar huis. Ze moesten verplicht 2 weken in thuis quarantaine. En zo zaten wij aan het ontbijt in het hotel met de tafels uit elkaar gehaald, en het hotelpersoneel ingepakt met mondkapjes op. Na het ontbijt werden we het hotel uitgezet en vlogen we met het vliegtuig naar Nederland.
Nu na weken thuis zitten kijk ik terug naar het gekste seizoen uit mijn snowboard leven. Na een aantal races en zonder finales te rijden werd ik overall winnaar van het seizoen. Winnaar waarvan dacht ik. Ik hecht er geen waarden aan, het seizoen is verloren en wat is er belangrijk aan vraag ik mij af. Gezondheid dat is veel belangrijker.
Het topsport centrum Papendal zit op slot en Lisa en ik trainen in een zelf gebouwd krachthonkje in huis. We fietsen veel en de buitenlucht doet ons goed.
Nu ik wat langer thuis ben heb ik tijd om andere dingen te doen. Net als heel Nederland ruim ik mijn tuin op een hele klus. Ik zou graag mijn laatste uren willen vliegen om mijn vlieg brevet te kunnen aanvragen echter is de vliegschool gesloten. Ik besluit om online mijn Vaarbewijs 1&2 te gaan halen.
En ik pak mijn liefde op om brood te bakken. Ik koop een nieuwe oven en een goede keuken deeg machine. Het is heerlijk om elke dag je eigen brood te bakken en het smaakt fantastisch. En voor NOS-sport maak ik een online thuis training en via Zoom ben ik even Meester Chris en geef een online lezing aan duizend schoolkinderen.
Ik mis wel de vrijheid van het leven. We komen nergens meer en zitten net als eenieder thuis. Mijn agenda zat vol met lezingen en activiteiten om naar toe te gaan maar alles is afgelast. Ik verheugde mij op het autocross seizoen, Sial, Formule 1 en de Paralympisch spelen. Dat moet dan maar even en het is niet anders want we moeten dit virus eerst overwinnen.
Pas goed op elkaar. Groet Chris
