Van bijna-uitschakeling naar kroon op droomseizoen.

Chris 7Days portretten 15 RGB 0

          Schrijver Eddy Veerman in gesprek met Snowboarder Chris Vos

Van bijna-uitschakeling naar kroon op droomseizoen.

Eddy Veerman schrijft wekelijks het Paralympisch Journaal in de Telegraaf. Daarnaast schreef hij onder meer de biografieën van Esther Vergeer en Jan Smit en onlangs kwam zijn boek 'Was Getekend 2, de inspirerende verhalen van zestien Paralympische sporters’ uit. Eddy volgt snowboarder Chris Vos op de voet en schrijft zijn belevenissen op in columns. Dat en meer zal volgend jaar rond de Paralympische Spelen van Pyeongchang leiden tot een boek.

"In gesprek met Snowboarder Chris Vos"

 

Chris Vos mag dan negentien lentes jong zijn, de snowboarder uit Noord-Beemster laat na een pre-paralympisch droomseizoen het hoofd niet op hol brengen en blijft vooral realistisch. Precies een jaar voor de Paralympische Spelen mocht hij reeds in datzelfde decor van Pyeongchang de baan en omstandigheden uit testen en won twee keer goud tijdens de World Cup. ,,Tuurlijk geef je daarmee je visitekaartje af, maar dat geeft geen garanties voor de Spelen. Toen ik er vertrok, zei ik wel: See you next time, tot volgend jaar!”

Het was de eerste keer voor de Nederlander dat hij voet op Zuid-Koreaanse bodem zette. ,,Ik was er nooit eerder geweest en dacht vooraf: ik zie wel wat er gaat gebeuren. Het viel allemaal heel erg mee”, glimlacht hij. ,,Ik ben bijvoorbeeld best wel kieskeurig met eten en dacht dat het wat dat betreft een apart land zou zijn, maar het eten was redelijk. Ik had weinig last van de jetlag en had het er naar mijn zin. De opbouw van het Paralympisch dorp en de venues verloopt supersnel, alles is bijna af met nog een jaar te gaan. Vet om te zien wat ze uit de grond stampen en bijzonder dat je daar dan precies een jaar van tevoren staat.”
Alle concurrenten waren er voor het testevent, dat die kwalificatie dubbel en dwars verdiende. ,,Echter de course klopte niet bij het inrijden: bij de eerste feature van de boardercross moesten we afremmen. Dan moet je inhouden, wat niet mooi is voor tv en voor ons ook niet leuk. Sommige snowboarders gingen elkaar echter pushen en namen teveel risico’s, met ernstige gevolgen voor de Argentijnse deelnemer. Hij schoot de baan uit en heeft zes ribben gebroken, een klaplong, een gescheurde lever en een zware hersenschudding. Je kunt best risico nemen, maar niet ongecontroleerd en zeker in zulke belangrijke wedstrijden moet je geen gekke dingen doen.”

’Ik moest mezelf bij elkaar rapen’

,,Ik zag het vanuit de gondel gebeuren. En als deelnemers waren we niet tevreden met dat deel van de baan.” De ’bouwer’ moet komend jaar aan de bak. ,,Met de feedback van de rijders, zoals een ervaren rot als Bibian Mentel die dicht bij het vuur zit en dus goede adviezen kan geven.”
’Heel blijven’ was het devies voor Chris Vos. Alleen dreigde er mede daardoor voor hem tijdens de timetrails een grote verrassing: uitschakeling, nog vóór de heats waren begonnen. ,,Ik had een hele langzame tijd. Ik zag het al gebeuren, dat ik er meteen uit zou liggen. En moest mezelf bij elkaar rapen. Coach Frank Germann bleef kalm en gaf aan dat het in de heats niet om de tijd gaat, maar wie van de twee het snelste beneden is.”
Vos kwam uit tegen de Kroaat Bruno Bosnjak, die de snelste tijd had neergezet. ,,Hij valt vaak, maar als-ie blijft staan, zit hij dicht bij de top. Dat maakt het ook alleen maar leuk. Van mij mag het spannend worden. Ik vind het tof dat het een strijd is, die het liefst head-to-head uitgevochten wordt, dan dat er ondertussen een aantal ten val komt en uitgeschakeld wordt.”
Hij drong uiteindelijk door tot de finale, waar zijn rivaal en kameraad, de Oostenrijker Reinold Schett, wachtte. ,,Ik versloeg hem tijdens het WK en daarna in La Molina pakte hij mij. Hij startte sneller en dat wist ik vooraf. Ik wist ook dat ik het in de eerste bochten moest doen, want in het middelste deel zou het niet meer lukken. In de vierde bocht pakte ik hem en daarna moest ik gewoon geen gekke dingen meer doen en blijven staan. Van bijna uitgeschakeld, won ik toch nog. Zo. From the bottom and now we’re here! Da’s het mooie van boardercross.”
Vos won vervolgens ook het onderdeel banked slalom en als overall winnaar ontving hij tevens de crystal globe, waarmee zijn paralympische droom nieuwe voeding kreeg: goud winnen op de plek waar hij dat volgend jaar nog eens wil doen, maar dan tijdens de Spelen. ,,Het is bijzonder en geeft een goed gevoel dat je daar nu ook de beste kan zijn.”

’De Koreanen excuseerden zich voor de sneeuwval’

Onder eigenaardige omstandigheden, want de paralympische baan zal dan net als tijdens dit testevent geprepareerd zijn met kunstsneeuw. ,,Op één van de dagen viel er kort echte sneeuw. De Koreanen excuseerden zich daarvoor. Heel gek. Wij legden uit: ’But we like snow'. Voor kunstsneeuw vond ik de baan echt heel goed, het verbaasde me dat het zo goed was en bleef. Want het werd steeds warmer, ik vond het zelfs een beetje benauwd, klef.”
Voor Chris Vos breekt een nieuwe testcase aan: de upgrading van zij prothese. Onlangs klonk het nog: Gezocht: suspensionbouwer. ,,Afgelopen week ben ik samen met prothesemaker Frank Jol bij een suspension (veren-) bouwer in Tiel geweest. Je legt uit wat je zoekt en wat je wilt. Heel tof dat hij dit wil doen en zijn ervaring wil delen. Dat doet niet iedereen; dit is specifiek en kost veel tijd. Volgende maand gaan we testen, ergens in de bergen.”
Deze week wacht Vos in Zwitserland het NK. ,,En dan drie maanden trainen op Papendal. Van de zomer gaan we weer ver weg.” Al laat hij de kans om te heliboarden in Canada dit jaar aan zich voorbij gaan. ,,Vorig jaar heb ik het gedaan en het is supertof, maar niet zonder risico, met het lawinegevaar. Alles bij elkaar afgewogen, het reizen en gevaar voor blessures, vond ik het geen moeilijke keuze om niet te gaan.”

’Pyeongchang: see you next time!’